Diagnosta laboratoryjny bliżej pacjenta. Nowy model współpracy lekarzy i diagnostów
Spotkanie poświęcone było znaczeniu diagnostyki laboratoryjnej we współczesnej medycynie oraz potrzebie wzmocnienia roli diagnostów jako pełnoprawnych uczestników zespołów terapeutycznych. Jak podkreślono, ich wkład w jakość opieki zdrowotnej – zarówno na poziomie diagnozy, jak i profilaktyki – jest nie do przecenienia.
Potrzebna porada diagnostyczna
Jednym z głównych tematów była kwestia porady diagnostycznej, której brak formalnego uregulowania powoduje, że diagności pozostają poza bezpośrednim kontaktem z pacjentem, mimo że ich wiedza ma istotne znaczenie dla leczenia i profilaktyki.
– Brak formalnej porady diagnostycznej sprawia, że diagnosta laboratoryjny jest wykluczony z kontaktu z pacjentem, mimo że posiada realny wpływ na jakość opieki zdrowotnej. To strata dla systemu, dla specjalisty – i przede wszystkim dla pacjenta – mówiła prezes KRDL Monika Pintal-Ślimak. – Wprowadzenie porady diagnostycznej to krok ku nowoczesnej, interdyscyplinarnej medycynie, opartej na dialogu, wiedzy i odpowiedzialności.
Uczestnicy spotkania zgodzili się, że formalizacja tej formy świadczenia byłaby krokiem w kierunku lepszej organizacji opieki zdrowotnej, w której każdy specjalista wnosi istotną wartość – również w kontakcie z pacjentem.
Wspólne kompetencje – różne odpowiedzialności
Prezes NRL Łukasz Jankowski zwrócił uwagę na wspólne elementy edukacji lekarzy i diagnostów, które – jego zdaniem – stanowią solidny fundament pod efektywną współpracę. – Bliższa współpraca pomiędzy lekarzami a diagnostami laboratoryjnymi jest konieczna. Uważam, że zacieśnienie tych relacji byłoby korzystne dla obu stron, a przede wszystkim dla pacjentów – mówił. – W naszych zawodach wspólne elementy wiedzy i doświadczenia tworzą solidną podstawę do skutecznej diagnostyki i terapii. Z drugiej strony, różnice w zakresie odpowiedzialności czy kompetencji stanowią uzupełnienie, które wzmacnia jakość opieki nad pacjentem –
Obie strony zapowiedziały opracowanie wspólnego schematu „współpracy wewnątrzszpitalnej”, który miałby służyć jako narzędzie ułatwiające komunikację i koordynację działań między lekarzami a diagnostami. To ważny krok w kierunku poprawy organizacji pracy w placówkach ochrony zdrowia.
Kontrowersje wokół kontroli zakażeń
Podczas spotkania poruszono również kwestie odpowiedzialności zawodowej oraz aktualnych przepisów prawnych. Dyskusja dotyczyła m. in. składu zespołów kontroli zakażeń szpitalnych, w których – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 2010 roku – funkcję kierownika może pełnić jedynie lekarz.
Strona diagnostów laboratoryjnych wyraziła nadzieję, że przyszłe zmiany legislacyjne umożliwią im również obejmowanie tej roli. Jak argumentowano, diagności posiadają niezbędną wiedzę specjalistyczną i doświadczenie w zakresie kontroli zakażeń, co mogłoby przełożyć się na lepszą koordynację działań w tym obszarze.
Z kolei przedstawiciele samorządu lekarskiego podkreślali, że choć rola diagnostów w zespołach jest ogromna, to całościowa odpowiedzialność za opiekę zdrowotną spoczywa na lekarzach, dlatego też to oni powinni kierować takimi zespołami – również z punktu widzenia ryzyka zawodowego i bezpieczeństwa pacjenta.
Wspólny głos dla pacjenta
Spotkanie zakończyło się deklaracją dalszej współpracy między samorządami zawodowymi. Obie strony zgodnie stwierdziły, że dialog, wzajemny szacunek i praktyczne inicjatywy są drogą do podnoszenia jakości usług medycznych i wzmacniania pozycji wszystkich zawodów medycznych dla dobra pacjentów.