Edukacja zdrowotna: co naprawdę będą umiały dzieci? Sprawdź, co jest w programie

Dodano: dzisiaj 7:10

Program ma wzmacniać zachowania prozdrowotne Źródło: freepik

Nowy przedmiot „edukacja zdrowotna” startuje od 1 września. Ma uczyć dzieci i młodzież dbania o zdrowie fizyczne i psychiczne, rozpoznawania zagrożeń m. in. cyfrowych. Co zawiera program i kto będzie uczył tego przedmiotu?

Edukacja zdrowotna to interdyscyplinarny przedmiot mający rozwijający wiedzę, umiejętności i postawy prozdrowotne w pięciu wymiarach: fizycznym, psychicznym, społecznym, środowiskowym i cyfrowym. Akcent przeniesiono z teorii na kompetencje: rozpoznawanie zagrożeń, podejmowanie decyzji zdrowotnych, krytyczną analizę informacji i dbanie o dobrostan swój oraz innych.

Program ma odpowiadać na realne problemy populacyjne: narastające zaburzenia zdrowia psychicznego, spadek aktywności fizycznej, otyłość, uzależnienia (w tym cyfrowe) i dezinformację.

Czego dziecko ma się realnie nauczyć

Cele główne to:

zmniejszenie ryzyka chorób, uzależnień i szkód wynikających z dezinformacji;
wzmacnianie zachowań prozdrowotnych i umiejętności monitorowania stanu zdrowia;
przygotowanie do ról społecznych i relacji opartych na szacunku, empatii i odpowiedzialności.

Kompetencje praktyczne:

pierwsza pomoc (w tym „pierwsza pomoc emocjonalna”),
planowanie posiłków i aktywności, higiena i samobadanie,
rozpoznawanie sytuacji zagrożenia, bezpieczne korzystanie z ochrony zdrowia,
krytyczna analiza informacji zdrowotnych i higiena cyfrowa,
komunikacja, wyznaczanie granic, rozwiązywanie konfliktów.

Gdzie, kiedy i kto będzie uczyć, czy to obowiązkowe

Nowy przedmiot „edukacja zdrowotna” startuje w roku szkolnym 2025/2026. Nauczany będzie w wymiarze 1 godziny tygodniowo w klasach IV–VIII oraz przez 2 lata w szkołach ponadpodstawowych. W klasie VIII zajęcia potrwają maksymalnie do końca stycznia. Będzie to przedmiot nieobowiązkowy; rodzic (lub pełnoletni uczeń) może zrezygnować do 25 września. Bez ocen i wpływu na promocję.

Edukacja zdrowotna prowadzona będzie przez nauczycieli WDŻ, biologii/przyrody, WF, psychologów szkolnych oraz osoby z wykształceniem medycznym z przygotowaniem pedagogicznym. Przed startem przedmiotu mają odbyć się spotkania informacyjne.

Co mają zyskać?

Uczniowie:

realne umiejętności dnia codziennego (od zdrowego śniadania po wezwanie pomocy),

większą odporność na presję, przemoc, manipulację i dezinformację,

wczesną identyfikację problemów zdrowia psychicznego i prostą ścieżkę do pomocy.

Rodzice:

merytorycznego partnera w rozmowach o zdrowiu, dojrzewaniu i bezpieczeństwie,

wgląd w program i prawo decydowania o udziale,

System ochrony zdrowia:

prewencję pierwszego kontaktu – mniej błahych, „edukacyjnych” wizyt, więcej właściwych samopomiarów,

lepiej poinformowanych pacjentów (prawa, IKP, różnice lek–suplement),

szansę na wcześniejsze wychwytywanie epizodów depresyjnych, zaburzeń odżywiania i przemocy.

Rekomendacje dla praktyki (POZ, pediatria, zdrowie publiczne)

Włączenie gabinetu w szkolny kalendarz zdrowia: krótkie wizyty edukacyjne dla klas (np. samobadanie skóry, ciśnienie, zasady antybiotykoterapii).

Uzgodnienie „ścieżki szybkiej reakcji”: kontakt szkoła–POZ/psycholog/poradnia, jasne kryteria pilności (depresja, samouszkodzenia, przemoc).

Ważne – przygotowanie kadr i współpraca

Nowa edukacja zdrowotna ma stanowić systemowe narzędzie profilaktyki. Ma wprowadzać dzieci w świadome korzystanie z ochrony zdrowia i uczyć realnych nawyków, które mogą przełożyć się na wymierne korzyści zdrowotne całej populacji.

Kluczem będzie jakość realizacji: przygotowanie kadr, współpraca ze środowiskiem medycznym i konsekwencja w budowaniu mostów między szkołą, domem a systemem ochrony zdrowia.

Źródło: gov.pl