RSV nadchodzi. Kogo najbardziej chronić i jak to zrobić?

Dodano:
Dziecko Źródło: freepik
RSV, czyli syncytialny wirus oddechowy, wraca co sezon od jesieni do wiosny. U niemowląt, seniorów i osób z chorobami przewlekłymi może skończyć się zapaleniem oskrzelików lub płuc i hospitalizacją. Sprawdź, komu RSV zagraża najbardziej, jak się przenosi, kiedy szczepić i komu przysługuje refundacja.

RSV to powszechny wirus atakujący drogi oddechowe. Zakażenia mają charakter sezonowy – najwięcej przypadków obserwuje się od października/listopada do kwietnia/maja. Wirus przenosi się drogą kropelkową (kaszel, kichanie) oraz przez kontakt pośredni: ręce i powierzchnie zanieczyszczone wydzieliną z dróg oddechowych. Na RSV można chorować wielokrotnie. Leczenie jest objawowe – nie ma rutynowo stosowanej, celowanej terapii przeciwwirusowej.

Dlaczego RSV bywa groźny

U większości dorosłych zakażenie przypomina infekcję górnych dróg oddechowych. Ryzyko ciężkiego przebiegu rośnie jednak w określonych grupach:

  • niemowlęta, zwłaszcza wcześniaki;
  • osoby 60+, szczególnie z chorobami przewlekłymi;
  • pacjenci z chorobami płuc (POChP, astma), serca (niewydolność, choroba niedokrwienna, zaburzenia rytmu);
  • osoby z cukrzycą, przewlekłą chorobą nerek, schorzeniami hematologicznymi;
  • pacjenci po przeszczepach, w immunosupresji;
  • pensjonariusze domów opieki (60+).

Najczęstsze powikłania to zapalenie oskrzelików (u najmłodszych) i zapalenie płuc. Po przebyciu infekcji może utrzymywać się nadwrażliwość oskrzeli. Szacuje się, że u dorosłych 60+ RSV co roku odpowiada w Europie za >270 tys. hospitalizacji i ok. 20 tys. zgonów szpitalnych; w populacjach ryzyka notuje się ok. 3 mln ostrych zakażeń dróg oddechowych rocznie.

Kto powinien rozważyć szczepienie

Szczepienia przeciw RSV są zalecane:

  • osobom w wieku ≥60 lat;
  • dorosłym ≥18 lat z chorobami współistniejącymi zwiększającymi ryzyko ciężkiego przebiegu;
  • kobietom w ciąży – w celu biernej ochrony niemowląt do 6. miesiąca życia przed chorobami dolnych dróg oddechowych.

Najlepiej zaszczepić się przed startem sezonu, ale można to zrobić także w jego trakcie. Dodatkowo niemowlęta i noworodki można zabezpieczyć poprzez uodpornienie bierne: podanie przeciwciał monoklonalnych w zastrzyku, które chronią przez kilka miesięcy w pierwszym sezonie RSV. Zaszczepienie matki w ciąży nie wyklucza profilaktyki biernej u dziecka.

Jakie szczepionki są dostępne w Polsce

Szczepionki przeciw RSV należą do preparatów inaktywowanych (zabitych). Dostępne są dwie różne szczepionki: Abrysvo i Arexvy.

Abrysvo:

dorośli 18+;

65+ – refundacja 100 proc. („pacjent 65+”, potrzebna recepta);

60–64 lata – refundacja apteczna 50 proc. (recepta);

kobiety w ciąży – w celu biernej ochrony niemowląt do 6. miesiąca życia; szczepionka bezpłatna (lista „ciąża+”, recepta).

W pozostałych grupach wiekowych – odpłatna.

Arexvy:

dorośli 60+;

dorośli 50–59 lat ze zwiększonym ryzykiem ciężkiego przebiegu.

Obecnie we wszystkich wskazaniach – odpłatna.

Działania niepożądane po szczepieniu są zwykle łagodne i przemijające: ból w miejscu wkłucia, zmęczenie, bóle mięśni, głowy i stawów (ustępują w ciągu kilku dni).

Ochrona najmłodszych: szczepienie mamy i przeciwciała dla dziecka

Najskuteczniejszą metodą ochrony noworodka jest szczepienie mamy w ciąży – przeciwciała matczyne przechodzą przez łożysko i chronią dziecko od urodzenia. Komplementarnym rozwiązaniem jest podanie niemowlęciu przeciwciał monoklonalnych przed sezonem RSV lub na jego początku. Lekarz kwalifikuje dziecko do profilaktyki, biorąc pod uwagę wiek ciążowy przy urodzeniu i indywidualne czynniki ryzyka.

Higiena i zachowania zapobiegawcze

Szczepienia i przeciwciała to filary profilaktyki, ale codzienne nawyki mają znaczenie:

  • częste mycie rąk lub dezynfekcja;
  • wietrzenie pomieszczeń, unikanie tłoku w szczycie sezonu;
  • pozostanie w domu przy objawach infekcji;
  • maseczka w kontaktach z niemowlętami/seniorami, gdy kaszlesz lub kichasz;
  • nieudostępnianie innym osobom butelek, smoczków, ręczników;
  • regularne czyszczenie powierzchni dotykowych.

Kiedy do lekarza

Pilnego kontaktu wymagają: trudności w oddychaniu, sinienie ust, bezwład/apatia, wysoka gorączka oporna na leczenie, objawy odwodnienia, zaostrzenie chorób przewlekłych. U niemowląt szybkie narastanie duszności, karmienie przerywane z powodu braku tchu, bezdechy czy wciąganie międzyżebrzy to wskazania do pilnej oceny w szpitalu.

Źródło: gov.pl, NewsMed
Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...