Morfologia. Proste badanie, które może wykryć nowotwór

Morfologia to jedno z podstawowych badań krwi, pozwala sprawdzić wiele parametrów i wykryć wiele nieprawidłowości i schorzeń na wczesnym etapie. Do wykonania badania wystarczy 5 ml krwi, którą pobiera się najczęściej z żyły w zgięciu łokciowym.

Morfologia pomaga wykryć nieprawidłowości

Morfologia polega na ilościowej i jakościowej ocenie jej elementów morfotycznych, czyli komórek krwi. Zalicza się do nich krwinki czerwone (erytrocyty), krwinki białe (leukocyty) oraz płytki krwi (trombocyty).

Badanie jest stosowane w diagnostyce oraz celach profilaktycznych. Morfologia najczęściej jest zlecana przez lekarza POZ, badanie można też wykonać prywatnie. Lekarze zalecają, aby kontrolnie wykonywać morfologią przynajmniej raz w roku. Morfologia pozwala ocenić ogólny stan zdrowia, a także pomóc wykryć choroby, zanim pojawią się niepokojące objawy. Nieprawidłowości w wynikach mogą być wskazówką do wykonania dalszej diagnostyki.

Wyniki morfologii mówią wskazywać na:

• stany zapalne,
• infekcje wirusowe i bakteryjne,
• zaburzenia odporności,
• niedokrwistość i choroby krwi,
• choroby nowotworowe,
• zaburzenia krzepnięcia,
• zaburzenia metaboliczne,
• przebyty zawał,
• niedobory witamin.

– Zachęcamy, by raz do roku wykonywać morfologię; Wiele chorób hematoonkologicznych rozwija się bezobjawowo, morfologia pozwala wcześniej je wykryć – mówił w rozmowie z NewsMed prof. Krzysztof Giannopoulos, prezes Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów.

Osoby mające co najmniej 20 lat mogą za darmo wykonać morfologię (oraz inne badania) w ramach programu profilaktycznego Moje Zdrowie. Osoby w wieku 20-49 lat mogą skorzystać z programu raz na pięć lat, osoby mające co najmniej 50 lat – co trzy lata.

Kilkadziesiąt parametrów

Wynik badania morfologicznego może zawierać nawet kilkadziesiąt parametrów, zawierając informacje zarówno ogólnych jak i bardzo specjalistycznych.

Najczęściej analizowane parametry to:

• RBC (liczba krwinek czerwonych),
• HGB (stężenie hemoglobiny wyrażane w gramach na decylitr),
• HCT (hematokryt, czyli stężenie objętości krwinek do osocza),
• MCV (średnia objętość krwinki czerwonej podawana w femtolitrach),
• MCH (średnia waga hemoglobiny w krwince, wyrażana w pikogramach na komórkę),
• MCHC (średnie stężenie hemoglobiny w krwinkach, czyli stosunek zawartości hemoglobiny do objętości, jaką zajmują krwinki),
• WBC (liczba białych krwinek wyrażana w tysiącach na milimetr sześcienny),
• PLT (liczba płytek krwi, podawana w tysiącach na milimetr sześcienny),
• PCT (płytkokryt, stosunek objętości masy płytkowej do całkowitej objętości krwi),
• LYM (liczba limfocytów),
• NEU (liczba neutrofili),
• MONO (liczba monocytów),
• BAS (liczba bazofili),
• EOS (liczba eozynofili),
• MPV (średnia objętość płytki krwi),
• P-LCR (wskaźnik tzw. dużych płytek),
• RDW (wskaźnik anizocytozy, wskazuje na odchylenie w objętości poszczególnych erytrocytów od ich średniej wartości),
• PLT-IPF (frakcja niedojrzałych płytek).