Ważna zmiana. Od 13. roku życia można do psychologa bez rodziców

Ważna zmiana. Od 13. roku życia można do psychologa bez rodziców

Dodano: 
Młodzież potrzebuje stałości otoczenia
Młodzież potrzebuje stałości otoczenia Źródło: Shutterstock / fizkes
Osoby od 13. roku życia będą mogły korzystać z pomocy psychologa bez zgody opiekuna. Jest jednak warunek.

Sejm uchwalił poprawką w tej sprawie. Jednak takie konsultacje mają być możliwe jedynie w gabinetach współpracujących z Narodowym Funduszem Zdrowia. Za przyjęciem ustawy z poprawką głosowało 238 posłów; przeciwko było 32, wstrzymało się 145 posłów.

Dziecko do psychologa bez zgody rodzica

Poselski projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw zgłosili posłowie Koalicji Obywatelskiej, a w trwających trzy lata pracach nad nim brała też udział m.in. obecna rzeczniczka praw dziecka Monika Horna-Cieślak oraz organizacje młodzieżowe.

Propozycje zawarte w ustawie dopuszczają, by osoba w wieku nieuprawniającym jeszcze do wyrażenia zgody na przeprowadzenie badania lub udzielenie innych świadczeń zdrowotnych, tj. osoba małoletnia, która ukończyła 13 lat, mogła uzyskać niezbędną pomoc psychologiczną.

„Pacjent małoletni, który ukończył 13 lat, ma prawo do uzyskania, bez zgody przedstawiciela ustawowego, świadczeń zdrowotnych w zakresie opieki psychiatrycznej realizowanych w warunkach ambulatoryjnych, z wyłączeniem porad lekarskich, w ramach świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień określonych w przepisach” – brzmi dokładnie przepis.

Jest jednak warunek

Skorzystanie z pomocy ma być możliwe jedynie w gabinetach, które mają podpisane umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia. Małoletni pacjent musiałby podać swoje dane osobowe i okazać dokument potwierdzający tożsamość.

Ustawa daje pacjentowi powyżej 13. roku życia prawo do uzyskania od osoby wykonującej zawód medyczny informacji w zakresie i formie potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego.

Ustawa zakłada również, że osoba udzielająca świadczenia zdrowotnego niezwłocznie zawiadamia przedstawiciela ustawowego pacjenta o udzielonym świadczeniu zdrowotnym, stanie zdrowia psychicznego pacjenta oraz konieczności dalszego udzielania mu określonych świadczeń zdrowotnych. Jednocześnie zaznaczono, że osoba udzielająca świadczenia zdrowotnego może odstąpić od tego obowiązku, jeżeli uzna, że jego realizacja może być powodem zagrożenia dobra pacjenta.

W przypadku zagrożenia dobra pacjenta podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych zawiadamia sąd opiekuńczy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tego pacjenta.

Szansa dla młodych ludzi

Sejm poparł poprawkę, którą zgłosili podczas drugiego czytania wnioskodawcy projektu. Dotyczyła ona wymogu zgody sądu opiekuńczego w przypadku, gdy pacjent małoletni, który ukończył 16 lat, osoba ubezwłasnowolniona albo pacjent chory psychicznie lub upośledzony umysłowo, lecz dysponujący dostatecznym rozeznaniem, wyraża zgodę na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych, a przedstawiciel ustawowy wyraża sprzeciw.

Zdaniem posłanki KO Marty Globik ustawa to szansa na pomoc psychologiczną dla młodych ludzi, którzy nie mają wsparcia w rodzicach.

„Dzieje się tak z różnych powodów. Ten problem, że rodzic nie chce usłyszeć wołania młodego człowieka o pomoc, dotyczy zarówno rodzin bardzo zamożnych, gdzie czasem rodzice po prostu nie widzą, że coś złego się dzieje, a czasem dotyczy rodzin, w których występuje przemoc i to właśnie rodzic jest przyczyną problemów tego dziecka. Dlatego musimy dać szansę tym najmłodszym na skorzystanie z pomocy” – przekonywała.

Ustawa przewiduje wejście w życie jej przepisów po sześciu miesiącach od dnia ogłoszenia. Teraz czas na zajęcie się ustawą przez Senat.

Czytaj też:
Rośnie liczba dzieci i młodzieży objętych pomocą psychologiczną i psychiatryczną
Czytaj też:
Polscy naukowcy: Media społecznościowe negatywnie wpływają na zdrowie psychiczne młodzieży

Opracował:
Źródło: Sejm, PAP