Dlatego tak istotne jest maksymalne usprawnienie oraz osadzenie w ramach czasowych ścieżki profilaktyki, diagnostyki i leczenia raka płuca w Polsce.
Standaryzacja opieki nad pacjentami z rakiem płuca w Polsce jest niezbędna i wymaga wprowadzenia niezwłocznie wielu zmian, które mają nie tylko wyrównać i poprawić dostęp do świadczeń, niezależnie od miejsca zamieszkania, ale również zapewnić ich odpowiednią jakość. Wymaga to kompleksowego podejścia, które obejmuje m. in. kilka kluczowych aspektów.
Dyrektor Sekcji Raka Płuca, Fundacja TO SIĘ LECZY Aleksandra Wilk wymienia 9 koniecznych zmian:
1. Edukacja i świadomość społeczna
Tu niezbędne są kampanie informacyjne na temat objawów raka płuca, czynników ryzyka oraz korzyści z wczesnej diagnostyki, jak również szkolenie lekarzy POZ w zakresie rozpoznawania wczesnych objawów raka płuca (czujność onkologiczna)
2. Dostęp do badań diagnostycznych
Konieczne jest zwiększenie dostępności badań przesiewowych, takich jak tomografia komputerowa niskodawkowa (NDTK) dla osób z grupy ryzyka (np. wieloletni palacze). Niezbędne jest usprawnienie procesu kierowania pacjentów na specjalistyczne badania oraz skrócenie czasu oczekiwania na wyniki – wystawianie karty DiLO oraz zlecanie badań obrazowych RTG klatki piersiowej, TK przez lekarzy POZ. Ważne jest też wprowadzenie skierowania warunkowego – pobranie zgody od pacjenta podczas pierwszej wizyty u specjalisty na wykonanie wszystkich badań diagnostycznych i molekularnych.
3. Multidyscyplinarne podejście do leczenia
Czekamy na powołanie ośrodków kompleksowej opieki nad chorymi z rakiem z płuca, tzw. Lung Cancer Units. Niezbędne jest też wprowadzenie zespołów wielodyscyplinarnych w ośrodkach onkologicznych. W skład takich zespołów powinni wejść onkolodzy, chirurdzy, pulmonolodzy, radioterapeuci, koordynatorzy, pielęgniarki i psycholodzy.
4. Nowoczesne metody leczenia
Niezbędne jest wdrażanie nowoczesnych terapii, dzięki zaawansowanej diagnostyce molekularnej (kompleksowe profilowanie genomowe), a także zapewnienie dostępu do badań klinicznych. Ważne jest też szkolenie personelu medycznego w zakresie nowych metod leczenia.
5. Prowadzenie rejestrów medycznych
Tworzenie krajowych rejestrów dotyczących zachorowalności i umieralności na raka płuca (z uwzględnieniem różnicowania podtypów raka płuca) oraz rejestrów wykonywanych badań predykcyjnych u pacjentów pozwoli na analizę danych i doskonalenie programów diagnostycznych i terapeutycznych.
6. Wsparcie psychologiczne dla pacjentów i rodzin
Zapewnienie dostępu do wsparcia psychologicznego oraz grup wsparcia dla pacjentów i ich bliskich jest niezbędne na każdym etapie choroby.
7. Zwiększenie finansowania
Nie będzie postępu bez poprawy finansowania, dlatego ważne jest zwiększenie finansowania dla programów profilaktyki i diagnostyki, finansowanie badań immunohistochemicznych, a także zainwestowanie w badania nad rakiem płuca.
8. Zwiększenie roli koordynatora onkologicznego
Jest szczególnie ważna w przypadku pacjentów z rakiem płuca, ponieważ ten nowotwór często wymaga wieloaspektowego podejścia.
9. Koordynacja działań na poziomie instytucjonalnym
Potrzebna jest współpraca między ministerstwem zdrowia, ośrodkami onkologii oraz organizacjami pacjentów w celu tworzenia i wdrażania efektywnych programów zdrowotnych.