– Jej idea wyniknęła z naszych obserwacji – pacjenci to nie są osoby, które mają ochotę uczyć się kardiologii w wieku zazwyczaj dojrzałym. Nie mówię – starszym, bo pacjenci kardiologiczni to wbrew stereotypom nie są głównie seniorzy, często są to osoby aktywne, również zawodowo – mówi dr Agnieszka Siennicka z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, główna wykonawczyni projektu.
– Stworzyliśmy aplikację, która bardzo prosto odpytuje raz dziennie o wykonanie pewnych ważnych zaleceń. To jest taka ukryta edukacja dotycząca zadań do wykonania, których przekazania często brakuje po hospitalizacji, a to jest bardzo ważne, jeżeli chodzi akurat o niewydolność serca.
Objawy u chorych z niewydolnością serca
W niewydolności serca liczą się objawy, które tylko pacjent może dobrze opisać (np. nieznacznie bardziej nasilona duszność w pewnych sytuacjach, zmęczenie, zaobserwowanie na swoim ciele obrzęków).
Czytaj też:
Prof. Witkowski dla NewsMed: Chcemy zmniejszyć umieralność Polaków
– To nie są rzeczy, które (przynajmniej na razie) można zmierzyć jakimś prostym czujnikiem – dodaje dr Agnieszka Siennicka. Stąd tak ważne jest zadawanie pytań. – Założyliśmy, że jeżeli walka z chorobą wymaga pewnej wiedzy i samoobserwacji, można to wesprzeć cyfrową listą pytań. Co istotne, odpowiedzi pacjenta są gromadzone w ich realnym czasie. To jest też ważne, chociażby ze względu na fakt, że we wcześniejszych projektach zauważaliśmy, że metody takie jak zapisywanie w dzienniczku nie spełniają swojej roli (dało się łatwo zauważyć, że dzienniczki były wypełniane dzień przed wizytą u lekarza... jednym długopisem itd.) – tłumaczy dr Siennicka.
Asystent pacjenta kardiologicznego
Technologia pozwala zobaczyć, czy pacjent mierzył to ciśnienie czy tętno faktycznie codziennie. To jest ważne, bo pokazuje kolejną teoretycznie niemierzalną rzecz – zaangażowanie pacjenta w tę część zachowań związanych z chorobą, które są jego zadaniami, warunkującymi efekty tego, co proponują medycy.
– Taki asystent pacjenta kardiologicznego z powodzeniem mógłby być asystentem pacjenta z każdą inną chorobą, w której codziennie trzeba coś zrobić, zmierzyć, zważyć, przeanalizować np. swój jadłospis – dodaje dr Agnieszka Siennicka. – Czy to w cukrzycy, czy w chorobach nerek, ale nie tylko. Nawet w rehabilitacji mógłby pomagać. To prosty, uniwersalny model, który mam nadzieję – „chwyci”.
Dr Agnieszka Siennicka – kierownik nowo utworzonego Zakładu Innowacji w Ochronie Zdrowia na Wydziale Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, interdyscyplinarny łącznik między specjalistami z obszarów medycznych i okołomedycznych a twórcami innowacji; współautorka zwycięskiego wniosku dotyczącego stworzenia Centrum Medycyny Cyfrowej na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu, zaangażowana w liczne inicjatywy mające na celu stworzenie rozwiązań dla pacjentów oraz zwiększanie świadomości w obszarze innowacji w środowisku medycznym (w tym w stworzenie i uruchomienie Zakładu Innowacji w Ochronie Zdrowia), współautorka „Białej Księgi AI w praktyce klinicznej” oraz inicjatorka pionierskich w skali kraju zajęć fakultatywnych "Wprowadzenie do praktycznego zastosowania sztucznej inteligencji w medycynie".